“En, wat heb je geleerd die eerste maanden?”, vraagt een vriendin mij. “Eh… dat ‘misschien’ niet altijd zo vrijblijvend is als het lijkt?”.

De afgelopen periode ben ik door verschillende bedrijven benaderd. Na het horen van mijn plannen en werkzaamheden, gaven ze regelmatig aan dat ik ‘misschien’ wel iets kan betekenen. Soms werden specifieke, toekomstige trajecten benoemd. “Zo’n vaart zal het wel niet lopen”, dacht ik nog bescheiden. Hoe fout kun je het hebben. Want toen vier verschillende bedrijven een soortgelijke reactie gaven voor één en dezelfde aanbesteding en de vijfde er met de kluif vandoor ging door direct een opdracht te geven, bleken de andere vier teleurgesteld dat ik al ‘vergeven’ was. Want ja: één inschrijver tegelijk ondersteunen per inkoopprocedure is voor mij de absolute max.

Om die reden gebruik ik nu een interesselijst. Als inschrijvers graag ondersteuning willen bij een toekomstig traject, noteer ik dit op de lijst. Bij meerdere gegadigden heeft degene die het eerst interesse toont ook de eerste ‘rechten’. Maar eerlijk gezegd hoop ik dat het bij deze ene keer blijft en ik in de toekomst niemand meer teleur hoef te stellen…