Je kunt een paar dingen doen als je niet lekker op je plek zit en weinig voldoening haalt uit je werkzaamheden: accepteren, aankaarten of vertrekken. Ik begon met het aankaarten, maar wist dat het bedrijf te klein was om mijn ambities volledig in te willigen. Wel boden ze mij de mogelijkheid hetgeen erbij te doen wat ik leuk vind: het verzorgen van de communicatie.

Onder het mom van ‘ik zit hier goed, heb veel vrijheid, leuke collega’s en klanten en mag überhaupt niet klagen dat ik een baan heb’ werkte ik bijna negen jaar bij mijn laatste werkgever. Dat accepteren hield ik dus best een tijdje vol. En ach, eigenlijk was het ook wel makkelijk als je daarnaast een gezin draaiende houdt met twee kleine jongens. Maar op termijn ging het toch knagen: mijn hoofdtaak was simpelweg niet meer uitdagend en bevredigend. Tijd voor actie, tijd voor punt 3.

Oké… en dan? Vind maar eens een andere parttime baan, combineerbaar met een druk gezinsleven en waar je je dromen en ambities wél waar kunt maken… Langzaam kwam die oude droom weer boven: voor mijzelf beginnen. Deze droom ontstond in een vorig leven: ik had  slechts een paar jaar werkervaring, geen man, geen kinderen en was veel te verlegen. Dat ging hem destijds niet worden. Inmiddels weet ik veel beter wat ik wil en kan. Tijd om de stoute schoenen aan te trekken. En met 100% support van mijn man, hakten we de knoop door: ik ga voor mijzelf beginnen!